ANEMH

Και... ξαφνικά η 7η Τέχνη, έμεινε φτωχότερη, ένας άνθρωπος που άφησε το αποτύπωμά του στον Ελληνικό Κινηματογράφο, δεν είναι πιά ανάμεσα μας. Άφησε όμως πίσω του παρακαταθήκη το έργο του που θα μας φωτίζει σαν φώς μέσα απο το καμαράκι των προβολών της σκοτεινής αίθουσας .. για πάντα... 


Έφυγε από την ζωή, σε ηλικία 90 ετών, ένας από τους σημαντικότερους, σύγχρονους Έλληνες σκηνοθέτες, ο Νίκος Κούνδουρος. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, εδώ και αρκετές εβδομάδες νοσηλευόταν σε σοβαρή κατάσταση με αναπνευστικά προβλήματα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 15 Δεκεμβρίου του 1926 και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Οι γονείς του, κατάγονταν από την Κρήτη και δεν ανέχονταν να πολιτογραφηθεί Αθηναίος. Όπως ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του, τον μετέφεραν στην Κρήτη, τυλιγμένο σε μία πάνα, ώστε να γραφτεί στα δημοτολόγια του Αγίου Νικολάου.

Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948.

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν "Οι παράνομοι" (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.